Van de vierduizend eilanden in Laos naar Battambang in Cambodja

Aangekomen in Si Phan Don, zoals de vierduizend eilanden officieel heten, hebben we als toetje nog een mooi boot tochtje over de Mekong naar Don Det. Dit is een van de grotere eilanden met een dorp erop en vele guesthouses. Het gebied is prachtig Heel uitgestrekt, overal water en eilanden en nog meer eilanden. Volgens mij zijn het wel 10 duizend eilanden ipv vierduizend , en allemaal zijn ze even groen. We hebben er fietsen gehuurd en het eiland rond gefietst. Het gebied is vooral bekend om de watervallen. Ik snap wel waarom. Zie foto's
Voor het eerst ook wezen zwemmen in de Mekong. Om dat te doen moest ik wel ff over een drempel. Al het afvalwater wordt nml ongezuiverd in de rivier geloosd. Wat een goor idee is dat. Gelukkig zie je er niets van en was de temperatuur van het water goddelijk. Het was heerlijk in Don Det Water, groen en natuurlijk lekker warm. Wat wel vervelend was is dat mijn telefoon hier werd gestolen. Weg al mijn foto's van Thailand en Laos. Een aantal foto's heb ik inmiddels weer terug. Maar het blijft toch zonde. In Siem Reap (Cambodja) heb ik een nieuwe telefoon gekocht. Wat tevens onze volgende stop was. Wat een heerlijke stad is dat in vergelijking met veel ander steden in ZO Azië die ik tot nu toe heb gezien. Het is er schoner, gezellig , chaotisch maar leuk chaotisch
Ik heb ook de indruk dat de mensen hier meer gevoel voor humor hebben en geïnspireerder zijn dan in Laos. Ik heb overal zomaar een praatje, een grap en een grol.
Siem Reap draait om Angkor Wat. Het grootste religieuze bouwwerk in de wereld. Of eigenlijk bouwwerken. Het zijn een heel aantal tempels verspreid over een groot gebied. Het was super mooi en heel indrukwekkend. Voor mij kwam dat vooral door die prachtige bomen die er over de muren groeien. Kijk maar naar de foto's dan zie wat ik bedoel. Het valt voor mij niet te beschrijven hoe mooi ik het vond. Ik heb 5 dagen in Siem Reap rondgehangen. Veel mooie dingen gezien en beleefd. In Siem Reap heb ik na 3 weken afscheid genomen van mijn Duitse reis maatje. Hans vetrok naar New Zealand om daar door de wildernis te gaan wandelen. Het ga je goed Hans Het reizen gaat door, maar nu weer alleen.
Wat me erg leuk leek was de drijvende dorpen te zien en Tongle Sap. Het grootste meer in Azië. Dat zou kunnen als je met de boot van Siem Reap naar Battambang gaat. Dacht ik. De drijvende dorpen heb ik wel gezien maar het meer niet. Daar ging de boot langs, lichtelijk onverwacht. Achteraf vond ik het niet erg. We zijn langs heel veel van die drijvende dorpen gekomen wat ook super was. Nog een leuke anekdote. 50 Kilometer voor Battambang werden we in pick-up trucks geladen omdat het waterniveau te laag was en we een aantal keer vast kwamen te zitten met de boot. Met 15 mensen in een pick-up truck over een zandpad met ongelooflijke kuilen en veel stof. Het was heet en afzien achter in de laadbak van de pick-up truck maar dat afzien schept toch altijd weer een band. Naast afzien was het ook wel weer heel leuk want we kwamen nu door een stuk van Cambodja wat je anders nooit te zien krijgt. Kortom een geluk bij een ongeluk.
Battambang zal mij vooral bij blijven vanwege de Batcave. Een grot waar vleermuizen wonen. Natuurlijk hartstikke toeristisch omdat het nogal wat schijnt te zijn. In rijen van 3 stonden er stoelen opgesteld om naar de vleermuizen te kijken als ze uit vliegen. Eerst zag je er een handvol uitvliegen en toen wat meer en toen nog meer en toen kwam er een stroom vleermuizen naar buiten waar je U tegen zegt Een half uur lang een rivier van vleermuizen. Dit overtrof al mijn verwachtingen. Miljoenen vleermuizen. Prachtig. Het was spectaculair.
Na dit spektakel ben ik naar het hostel van een aantal Duitsers gegaan om daar te tafeltennissen Na een gezellige avond ben ik niet te laat naar mijn eigen hostel gegaan omdat ik de
volgende dag ik naar Phnom Penh zou gaan. De hoofdstad van Cambodja