De eerste 3 weken in Colombia

Op 10 januari vlieg ik naar Bogota. Een korte vlucht. Zo'n 3 uur vliegen. In de middag kwam ik aan in Bogota het was hier erg koud in vergelijking met Manaus. Bogota ligt op 2600 meter hoogte. De gemiddelde temperatuur is er 18 graden. Dus snel maar wat warme kleren aan getrokken. Ik belande in een soort hostel wat meer als een airbnb was. Hier ontmoeten ik een heel aardig Colombiaans stel ( Andre en Alexandra). Ze nodigde mij uit om mee te gaan naar hun huis in Garzon, 200 km ten zuiden van Bogota. Dat leek me wel wat. De volgende dag gingen we met een nachtbus naar Garzon. De communicatie verliep hoofdzakelijk via Google translate. Dit, omdat ik geen Spaans spreek en zij spraken geen Engels. Dit was opzich best lastig vooral wanneer de verbinding weg viel. Ik ben 4 dagen in Garzon gebleven. Ik vond het heel bijzonder om zo gastvrij ontvangen te worden. Ze namen me mee naar de langste brug van Colombia en ik heb met Alexandra een lange wandeling gemaakt naar een waterval waarvan het water erg koud was . De traditie wil echter dat je er wel onder gaat staan en je mee laat voeren met de stroom versnelling. Dat was dus echt koud, maar ik ben er wel onder gaan staan.
Van Garzon ben ik met de bus naar Pereira gegaan. Een stad midden in de koffie streek van Colombia. Eindelijk had ik nu als koffie verslaafde eens de kans om eens te zien wat er voor nodig is om ons bakkie koffie op tafel te krijgen. Sjonge wat komt er veel bij kijken om van koffieplant naar kopje koffie te gaan. Het was super gaaf en heel boeiend om dit hele proces eens van dichtbij te zien.
Na 4 dagen Pereira ga ik met de bus naar Medellin ,samen met mijn nicht Anne, de middels dochter mijn broer Jan-Willem. Het was erg geinig om je nicht te ontmoeten zo ver van huis. Anne heeft zich helemaal oplaten nemen in de Colombiaanse samenleving. Haar heb ik niet veel meer gezien na aankomst in Medellin.
Medellin is een van de meest bijzondere steden die ik tot nu toe heb bezocht. Nog niet lang geleden verscheurd en geterroriseerd door de drugsmaffia en nu een hele fijne stad waar de wil om er iets moois van te maken overal voelbaar is.
Ik heb hier ook een paar dagen rond gedwaald. City tour gedaan en met de metro de hele stad door getoerd. Heel indrukwekkend.
Toen van Medellin naar Cartagena met de bus. De bussen hier zijn wel de meest luxe waar ik ooit in heb gezeten . Een keer zelfs zaten er video schermen in stoelen en kon je films kijken, spelletjes doen of muziek luisteren. Cartagena is een mooie stad. Erg toeristisch maar dat is best logisch. Cartagena , tenminste de oude binnenstad, is een groot openlucht museum. Overal mooie oude goed onderhouden huizen, goed onderhoude straten, mooie pleinen en een hele mooie enorme muur om de oude binnenstad. Ik heb genoten van al dat moois.
Na een aantal dagen had ik zin om verder te gaan. Santa Marta stond op het programma. Weer in zo'n luxe bus en op zich is het best goedkoop om met de bus te reizen. Voor 10 tot 20 euro kom je een heel eind. Santa Marta is wel geinig maar nou niet een stad om lang in te vertoeven. Dat heb ik dus ook niet gedaan.
Na Santa Marta dacht ik om ook nog ff naar Minca te gaan. Een klein plaatsje in de Sierra Nevada. Nooit kunnen bedenken dat ik hier 6 weken zou blijven. Maar dat is voor het volgende blog