Een maand Saba op Borneo Maleisië
30 april 2017 - Kota Kinabalu, Maleisië
Mayke was op tijd. Zelfs 1 minuut te vroeg. Ik was best wat zenuwachtig over ons weerzien want de afgelopen maanden verliep ons contact niet altijd even soepel. Dit heeft vooral met mijn verwerkings proces te maken. Ik ben, zittend op de verschillende terrasjes, hangend in de bus en liggend op het strand veel bezig met alles wat ik de laatste jaren heb meegemaakt een plek te geven. Dit komt Mayke tegen wat voor haar niet altijd even gemakkelijk is. De rust en het vrij zijn van verplichtingen schept ruimte.
Rust roest niet maar rust schept ruimte.
Het weerzien was mooi en goed. Dus blij om elkaar weer te zien togen we naar een hostel in Kuala Lumpur. Gezellig hoor zo samen. Na een dag Kuala Lumpur zijn we naar Tawau gevlogen. Dit ligt op Maleisisch Borneo. Het plan was om hier te gaan duiken, een jungle trekking te maken en ,waar het maar kan, te gaan snorkelen. Mayke is net zo gek op duiken en visies kijken als ik. Mooier had ik het niet kunnen treffen. Na enig speurwerk kwamen we tot de conclusie dat het het beste was om naar Pulau Mabul te gaan. Zo'n bounty eiland in het zuiden van de provincie Sabah. Hier zouden we echt alles aantreffen wat ons waterhart maar begeert. Lekkere temperatuur, warme zee, helder water, mooie koralen , veel vis, goeie duikspots en plekken waar we zouden kunnen snorkelen. Dus hup naar Pulau Mabul. Van Tawau met de bus naar Semporna en dan met de boot naar Mabul.Sjonge wat moesten wij schakelen toen we op het eiland aan kwamen. De kamer die we hadden geboekt was vies, oud en gehorig en het gedeelte van het eiland waar wij zaten was erg goor. Overal lag afval en het stonk er. Niks witte bounty stranden met mooie wuivende palmen met een cocktail in de hand en dan zo af en toe een duikje doen. Nee het was er vies en stinkerig met huizen op palen in de zee waarvan het afvalwater direct de zee inloopt. En alles was hartstikke duur, voor Aziatische begrippen. Maar ik zou ik niet zijn wanneer ik niet zou schakelen en dat geld zeker ook voor Mayke.Die kan schakelen als de beste. Na enige tijd vonden we een leuk restaurantje, een mooie snorkel plek en kregen we vrede met onze kamer. Het mooie en fijne van het eiland ging de overhand krijgen in ons beleven
Het was, bv zo mooi om wakker te worden boven een prachtige turquoise zee vol vis . Ook hebben we een paar fantastische duiken daar gemaakt en heerlijk gesnorkeld. We zijn op het beroemde Pulau Sipadan, kwartier varen van Mabul, wezen duiken. Om hier te kunnen duiken moet je een permit hebben en die zijn er maar heel weinig. De goden waren met ons, we kregen een permit bij het eerste de beste ressort waar we heen gingen om naar een permit te vragen. Het schijnt dat het normaal 3 maanden duurt om een permit te krijgen. Wie niet waagt wie niet wint. Op Sipadan heb ik de mooiste duik uit mijn leven gemaakt. Het barste er van de haaien, 3 verschillende soorten , enorme scholen vis en we hebben er een walvishaai gezien Na een dag of vier Mabul zijn we doorgereisd naar Lahad Datu. Een jungle trekking stond nu op het programma. Maar dat valt niet mee om te organiseren in Maleisië. Zo'n beetje alles wordt hier ingeperkt en gekoppeld aan een soort programma's Een pakket noemen ze dat . BV, een trekking met gids en een overnachting in een ressort. Dit is hartstikke duur. Maar we hadden geluk. De eigenaar van de lodge waar we zaten in Lahad Datu deed aan het her beplanten van het regenwoud. Hij had een soort lodge in de jungle. Het was niet duur om daar te verblijven en de kans om orang oetans te spotten rond de lodge was heel groot. We hebben dan wel geen orang oetans gezien maar wel veel andere mooie dingen. Van Lahad Datu zijn we naar Sukau gegaan Vanuit Sukau kun je korte boot tochten maken over de Kinanbatangan rivier, deze rivier loopt door de jungle. Hier hebben we echt wel veel wildlife gezien. Zoals, groep Borneo olifanten, neushoorn vogels, 2 verschillende soorten apen, 3 soorten ijsvogels, 2 soorten krokodillen enz enz. Super gaaf en heeeel mooi.
Maar, nog steeds geen orang oetans en dat was toch wel een van de grote wensen van Mayke. Orang oetans spotten
Voor ons was er nu nog een kans. Dat was in Sepilok vlak bij Sandakan. Sepilok is een groot stuk maagdelijk oerwoud waar olifanten, orang oetans, en nog wat andere soorten apen worden opgevangen en jungle proef worden gemaakt. Een geweldig mooi stuk jungle. Ik raakte hier erg onder de indruk van de enorme bomen. Bomen van tussen de 50 en 70 meter die kaarsrecht omhoog gaan. Jeetje wat gaat daar een kracht vanuit. Genietend van dit moois ging de wens van Mayke in vervulling. Om ons heen verschenen een aantal oetang oetans Tralala. We konden nu met een tevreden gevoel ons laatste weekje van Mayke haar vakantie in.
Dit werd een weekje van visies kijken, wat duiken en op mooie stranden toeven. Heerlijk. Mayke is nu weer thuis en ik ga morgen naar de Filippijnen. Ik vlieg van Kota Kinabalu naar Manila We hebben het super fijn gehad en ik ben nog aan het nagenieten van de afgelopen maand. Wat ben ik een bevoorrecht mens dat ik dit kan doen en mag meemaken.
Rust roest niet maar rust schept ruimte.
Het weerzien was mooi en goed. Dus blij om elkaar weer te zien togen we naar een hostel in Kuala Lumpur. Gezellig hoor zo samen. Na een dag Kuala Lumpur zijn we naar Tawau gevlogen. Dit ligt op Maleisisch Borneo. Het plan was om hier te gaan duiken, een jungle trekking te maken en ,waar het maar kan, te gaan snorkelen. Mayke is net zo gek op duiken en visies kijken als ik. Mooier had ik het niet kunnen treffen. Na enig speurwerk kwamen we tot de conclusie dat het het beste was om naar Pulau Mabul te gaan. Zo'n bounty eiland in het zuiden van de provincie Sabah. Hier zouden we echt alles aantreffen wat ons waterhart maar begeert. Lekkere temperatuur, warme zee, helder water, mooie koralen , veel vis, goeie duikspots en plekken waar we zouden kunnen snorkelen. Dus hup naar Pulau Mabul. Van Tawau met de bus naar Semporna en dan met de boot naar Mabul.Sjonge wat moesten wij schakelen toen we op het eiland aan kwamen. De kamer die we hadden geboekt was vies, oud en gehorig en het gedeelte van het eiland waar wij zaten was erg goor. Overal lag afval en het stonk er. Niks witte bounty stranden met mooie wuivende palmen met een cocktail in de hand en dan zo af en toe een duikje doen. Nee het was er vies en stinkerig met huizen op palen in de zee waarvan het afvalwater direct de zee inloopt. En alles was hartstikke duur, voor Aziatische begrippen. Maar ik zou ik niet zijn wanneer ik niet zou schakelen en dat geld zeker ook voor Mayke.Die kan schakelen als de beste. Na enige tijd vonden we een leuk restaurantje, een mooie snorkel plek en kregen we vrede met onze kamer. Het mooie en fijne van het eiland ging de overhand krijgen in ons beleven
Het was, bv zo mooi om wakker te worden boven een prachtige turquoise zee vol vis . Ook hebben we een paar fantastische duiken daar gemaakt en heerlijk gesnorkeld. We zijn op het beroemde Pulau Sipadan, kwartier varen van Mabul, wezen duiken. Om hier te kunnen duiken moet je een permit hebben en die zijn er maar heel weinig. De goden waren met ons, we kregen een permit bij het eerste de beste ressort waar we heen gingen om naar een permit te vragen. Het schijnt dat het normaal 3 maanden duurt om een permit te krijgen. Wie niet waagt wie niet wint. Op Sipadan heb ik de mooiste duik uit mijn leven gemaakt. Het barste er van de haaien, 3 verschillende soorten , enorme scholen vis en we hebben er een walvishaai gezien Na een dag of vier Mabul zijn we doorgereisd naar Lahad Datu. Een jungle trekking stond nu op het programma. Maar dat valt niet mee om te organiseren in Maleisië. Zo'n beetje alles wordt hier ingeperkt en gekoppeld aan een soort programma's Een pakket noemen ze dat . BV, een trekking met gids en een overnachting in een ressort. Dit is hartstikke duur. Maar we hadden geluk. De eigenaar van de lodge waar we zaten in Lahad Datu deed aan het her beplanten van het regenwoud. Hij had een soort lodge in de jungle. Het was niet duur om daar te verblijven en de kans om orang oetans te spotten rond de lodge was heel groot. We hebben dan wel geen orang oetans gezien maar wel veel andere mooie dingen. Van Lahad Datu zijn we naar Sukau gegaan Vanuit Sukau kun je korte boot tochten maken over de Kinanbatangan rivier, deze rivier loopt door de jungle. Hier hebben we echt wel veel wildlife gezien. Zoals, groep Borneo olifanten, neushoorn vogels, 2 verschillende soorten apen, 3 soorten ijsvogels, 2 soorten krokodillen enz enz. Super gaaf en heeeel mooi.
Maar, nog steeds geen orang oetans en dat was toch wel een van de grote wensen van Mayke. Orang oetans spotten
Voor ons was er nu nog een kans. Dat was in Sepilok vlak bij Sandakan. Sepilok is een groot stuk maagdelijk oerwoud waar olifanten, orang oetans, en nog wat andere soorten apen worden opgevangen en jungle proef worden gemaakt. Een geweldig mooi stuk jungle. Ik raakte hier erg onder de indruk van de enorme bomen. Bomen van tussen de 50 en 70 meter die kaarsrecht omhoog gaan. Jeetje wat gaat daar een kracht vanuit. Genietend van dit moois ging de wens van Mayke in vervulling. Om ons heen verschenen een aantal oetang oetans Tralala. We konden nu met een tevreden gevoel ons laatste weekje van Mayke haar vakantie in.
Dit werd een weekje van visies kijken, wat duiken en op mooie stranden toeven. Heerlijk. Mayke is nu weer thuis en ik ga morgen naar de Filippijnen. Ik vlieg van Kota Kinabalu naar Manila We hebben het super fijn gehad en ik ben nog aan het nagenieten van de afgelopen maand. Wat ben ik een bevoorrecht mens dat ik dit kan doen en mag meemaken.
Nog heel veel plezier
moeder van Mayke