Laos mijn eerste week

17 februari 2017 - Phonsavan, Laos

03-02-2017 vertrek ik van Chiang Mai naar de grensovergang met Laos. Ik dacht handig te zijn door een tour te boeken van Chiang Mai naar Luang Prabang met een slowboot over de Mekong rivier. Een tour van 2 dagen. Eerst met een minibus naar Chiang Khong op de grens met Laos daar een visum geregeld. Hup in de bus en toe naar de Slowboot. Ik kwam er toen wel achter dat zo'n georganiseerde trip niks voor mij is. Je krijgt een stikker op geplakt, je wordt overal naar toe gemanoeuvreerd en er was me een hostel toegewezen wat niet volgens de afspraak ging en zo waren er nog wel wat smetjes op deze trip. Mijn conclusie was dan ook, je kunt het beter maar zelf regelen. De boottrip zelf was best mooi en het is ook leuk om te zeggen dat je 2 dagen over DE Mekong heb gevaren. Nou het was ook mooi. Je vaart dwars door de jungle. Maar het was druk op de boot en een herrie van onder de motor Dat vond ik een hoop afdoen van de tocht. Na twee dagen kwamen we in Luang Prabang. Een hele toeristische plaats. Het staat op de wereld erfgoed lijst en iedereen die naar zuid oost Azië gaat brengt een bezoek aan Luang Prabang Ik had niets geboekt of gepland voor de nacht. Vol goede moed gingen we met zijn drieën (op de boot kreeg ik leuk contact met een man uit Zwitserland en een vrouw uit België) op zoek naar een hostel. Deze zoek tocht duurde 2 uur en uiteindelijk belande we in een slaapzaal met 20 andere mensen voor veel te veel geld. Bleek het chinees nieuwjaar te zijn geweest en heel de stad was vol chinezen. Wisten wij veel. Inmiddels had ik gehoord van een andere hele mooie boottocht. Over de Nam Ou naar Muang Khua dit ligt 350 km boven Luang Prabang. Het is midden in de jungle waar ik ook hele mooie verhalen over had gehoord. Ik wilde hier weer zo'n tocht door de jungle maken ik de hoop om wilde tijgers en poema's te zien. Nu niets gepland en gewoon maar gegaan. Dit voelde al wel veel beter. Eerst met de bus naar Nong Khiew en daar kun je de boot nemen naar Muang Khua. Aangekomen in Nong Khiew werd ik overvallen de de schoonheid van de ligging van het dorpje. Ik ben hier drie dagen gebleven. Het was er zo mooi(zie foto's) en ook heel koud Het was er 's avonds maar 13 grd. Was ik ff blij dat ik mijn winterjas bij had. Ik sliep er in een heel fijn hostel op een hele mooie plek. De boottocht naar Muang Khua heel mooi. 6 uur varen door de jungle en door hele mooi hoge bergen. Eerst had ik iets van, ooo help weer zo druk in de boot. Bleek dat de meeste mensen na 3 kwartier de boot verlieten en werd het een soort privé tocht voor slechts 4 mensen. We zaten in heerlijke stoelen en hadden goed zicht op de wereld om ons heen. En wat was het leuk. Vooral al de stroomversnellingen gaven iets avontuurlijks aan de boottocht. Het had voor mij best wat langer mogen duren. Op de boot heb ik Hans leren kennen waar ik nu nog mee rond trek. Van de voor genomen trekking door de jungle kwam niets terecht omdat hij was afgelast wegens gebrek aan belangstelling. Hoeft dat niet erg te zijn, maar mensen kijken die in de jungle wonen zittend vanuit een Jeep is niks voor mij. Dus toen ben ik samen met Hans naar Oudom Xai gegaan. Daar is een hele mooie grot in de buurt maar ook dit ging niet door. Nu vanwege de kosten. Ze vroegen er een idioot bedrag voor om naar die grot te gaan. Zeker wanneer je bedenkt dat alles hier zo'n 5 keer goedkoper is dan bij ons. Toen zijn we weer terug gegaan naar Luang Prabang om ff wat dingetjes te regelen. Zo doende heb ik veel in de bus gezeten de laatste dagen. Dit is opzich al een hele belevenis. De bussen waar we ingezeten hebben waren zo verschrikkelijk oud dat je je afvraagt of ze überhaupt nog wel kunnen rijden Ook vervoeren ze er alles in. Kippen, varkens, motor van een auto, hout om op te koken, groente en fruit o ja en ook nog heel veel mensen. En dan die wegen. Die zitten vol gaten, scheuren of er is helemaal geen asfalt. En het is een enorm gekronkel.( Je gaat gemiddeld niet harder dan 40 km per uur )We zaten naast 2 lokals die de hele weg ziek waren. Zo erg dat ze een paar keer moesten overgeven. Ze kotste ik een standaard aanwezige plastic zak die vervolgens uit het raam werd gegooid. Tjonge ik heb mijn ogen uit zitten kijken naar wat hier allemaal kan op een doorgaande weg. Koeien die zomaar oversteken, vrachtwagens die op de weg werden gerepareerd, geiten op straat , kinderen aan het spelen, weg werkzaamheden zomaar opdoemend vanuit het niets. Alleen daarvoor al is het heel gaaf om door Laos te reizen. Verder is het ook nog eens een heel mooi land om doorheen te trekken. Ik ben nu in Phonsavan. We hebben hier fietsen gehuurd(kinder fietsen bij gebrek aan beter) en zijn naar een plek gefietst waar hele mysterieuze enorme potten zijn. Deze zijn over de 2 duizend jaar oud en niemand weet nog de precieze functie.Zo iets als de beelden op de paaseilanden. Ik denk dat het bloemen vazen van reuzen zijn geweest. Kijk maar naar de foto's. Tot zover morgen ga ik naar Pakxan

Foto’s

2 Reacties

  1. Wouter:
    19 februari 2017
    Oh yeah... te gek Richard... 't lijkt erop dat je je ondertussen een beetje in je lot begint te schikken.. 't is wat als je je tot je nek toe in het avontuur hebt gestort... Groetjes úút Grun.. :-)
  2. Marloes Hagels:
    20 februari 2017
    Haha super cool Richard om jouw ervaringen weer te lezen. Grappig die boten waar je de rivieren mee trotseert haha het zijn natuurlijk prachtige ervaringen.
    Lol ook die bloemenvazen haha.
    Veel plezier in Pakxan